donderdag, december 22, 2005

het doek valt

ik was het haast vergeten dat zalige gevoel
een leven zonder vrienden is een leven zonder doel..

(vrij naar Clouseau, een miljoen vlinders)

Ten eerste moet ik iets helemaal rechtzetten. Ik hou wel van kerstfeestjes, alleen moet het met de juiste mensen zijn. Gisteren een kerstfeestje gedaan met een bende vriendinnen en het was ongelooflijk gezellig. Ik heb me echt ziek gelachen bij momenten en veel te veel gegeten.. In de Werf kan dat ook moeilijk anders natuurlijk.. Het blijft qua gezelligheid toch helemaal bovenaan mijn lijstje staan en wat de desserts betreft.. tja, daar gaat gewoon niets boven. Ik heb iedere keer weer een hele discussie met mezelf welk item op de dessertkaart dit keer zal winnen. Gisteren won absolute favoriet Tiramisu, maar voor wie daar bij was is dat allemaal oud nieuws. (ik heb nog steeds zin in natcho's btw ;))

Ik ben ook iets toleranter tegenover de feestdagen omdat er tussen de minder leuke familiefeesten ook torenhoog een ander feestje uitsteekt, namelijk mijn oudejaarsavond. Die wordt (hout vasthouden en niet te ver op de zaken vooruitlopen) naar alle waarschijnlijkheid heel erg gezellig en ongelooflijk fijn.
en ik moet zeggen dat het in huis hebben van een kerstboom me ook een beetje in de positieve richting heeft geduwd. Alhoewel, kerstboom. Dat ding is amper de naam waardig maar hij heeft de klassieke kenmerken. (hij is groener dan Shrek en hij heeft naalden) Verder lijkt hij qua afmetingen op mij, hij is namelijk mini. Volgens mijn ma is het niet eens een den of een spar maar een conifeer. Ik weet alleen dat onze klassieke versiering veel te groot was en ma speciaal kleinere versiering heeft gekocht. Maar ik zeg het, hij had wel iets, ook al is hij te klein om pakjes onder te leggen.

Er zit ook een negatief kantje aan (of zeg maar een serieuze kant). Het doek valt over het jaar, en ook over het semester, en dus voor een week of drie ook over mijn eigen plekje. Wat een drama? ja voor mij wel. Mijn kamer in Leuven is zowat het enige plekje wat echt van mij is, mijn safe haven. Thuis staat mijn bureau in de living, en mijn kamer is net groot genoeg voor een bed. Niet echt veel eigen plek dus. Maar gelukkkig is mijn kot ongeveer dubbel zo groot en helemaal van mij.
Maar nu moet ik er dus weer een tijdje uit, en daar horen zo de niet leuke dingen bij. Opruimen for one. Alles bijeen zoeken dat ik voor de blok nodig heb. Cd's uitkiezen. kleerkast uitmesten. Vooruit plannen dus, en wel iets verder dan ik gewoon ben te doen. en nu hangen er overal briefjes met wat er morgen zeker mee moet of ik nog moet doen. 'Papers uploaden GMail' hangt in koeien van letters aan mijn pc. op mijn onderlegger prijkt 'HP en RT' en 'nota's' op een paar mappen. Mijn niet te missen attributen staan al in een zak klaar aan de deur (bruin kladpapier, markeerstiften, de nodige diskettes, fiches (je weet nooit dat je ze nodig hebt he?) de ijskast is zo goed als leeg, morgen rest me nog de leuke dingen. Kleren en muziek uitzoeken. En dan ben ik er klaar voor. of toch zo goed als
'As ready as i'll ever be' wanneer ik morgen de lichten doof, de deur dichttrek en in het slot draai.
Gezien het totalitair regime ivm internet thuis (de keukenwekker erbij en niet langer dan een half uur) zou het hier heel stil kunnen worden voor een tijdje.
Muzieksuggesties zijn nog steeds welkom!!
en dan (ok ik ben niet origineel maar het klonk zo leuk) ook een premature Happy Christmas van mij..
to get in the mood zie link

Geen opmerkingen: