beu beu beu

Ik ben het beu. Echt waar, dik beu. Het mag een vrijheid zijn, zo'n rijbewijs maar voor mij hoeft het stilaan toch niet meer. Zeker niet als het dan toch zoveel voeten in de aarde heeft. Ondertussen zijn we met 'rijlessen' bezig sinds september 07 en sinds deze ochtend zitten we ook al aan poging vier. Die komt er binnenkort aan, dat wel, maar 't is toch al weer de vierde.

En ik heb het er mee gehad, dat dat elk weekend weer datzelfde gezever is, en diezelfde routes. Ik kan de ring rond Leuven als ik zelf achter het stuur zit echt al niet meer uitstaan. Ieder dag moet ik tweemaal voorbij het examencentrum van en naar het werk en ik kijk al principieel de andere kant uit. Ik ben de stress beu, de paniekaanvallen, de onderbroken nachten, de twijfel, de onvermijdelijke vermoeidheid na elke rit en vooral elk examen. Ik ben het gevoel van teleurstelling beu, en alle vragen 'hoe ist gegaan, wat is er misgelopen'. Natuurlijk zijn ze heel lief en goedbedoeld, maar ik heb het er ook mee gehad.

Ondertussen heeft die rijbewijs-grap me ook al ongeveer 2500 euro gekost. Helaas, dat is geen grap. En counting moet ik wel zeggen, want binnekort komt er dus nog eens 36 euro bij, en als ik pech heb, ook nog eens zes uren les. Bye bye verlofdagen op het werk, die gaan er voorlopig ook allemaal aan.

Ik wil er vanaf, ik wil er een streep onder trekken, maar vanaf wanneer beslis je 'nu is het genoeg geweest?' en zeker in mijn geval? Ik weet het niet, maar ik heb zo'n voorgevoel dat we er dicht bij zijn. En ondertussen doen we doen, steeds maar meer tegen de goesting..