Grappig om mijn paniekaanval van woensdag nu te herlezen, met de nieuwe wetenschap in mijn hoofd. Heel het gezeur over buispunten bleek nergens voor nodig, want ik heb ze geen van de twee nodig gehad. Dat op zich is een historisch moment.
Ik had stiekem voor 2006 twee voornemens gemaakt : slagen op alle 7 vakken (wat af en toe wel een onbereikbaar doel leek) en vooral slagen op een vak: het verplichte en door mij o zo gehate taalkunde vak. Ik heb al 4 jaar taalkunde vakken (al vier jaar ook van Geeraerts) en ik ben er nooit op geslaagd. Ik geloof dat het ging om een 3, een 9, een 9 en twee keer 7. en dit jaar is het de allerlaatste keer in mijn academische carriere dat ik een taalkunde-vak heb. Dus vond ik het toch niet kunnen dat ik daar weer op zou buizen, vond dat het toch een keer moest lukken. en kijk, het is nog uitgekomen ook. Het is me voor de eerste keer gelukt, en daar ben ik toch wel trots op :)
Ook mijn tweede voornemen is gelukt (het kon niet op) want ik ben gewoon op al mijn vakken geslaagd. Dat mag misschien geen grote prestatie lijken, ware het niet dat ik dit semester (ja ik val in herhaling) 7 vakken heb gedaan. Lees de blogs van oktober, november en december en tussen de lijnen door kan je wel lezen dat het niet altijd makkelijk was.

Nu blijft er nog een vraag over: zouden mijn ouders zich ook aan hun deel van de afspraak houden?
Als ik op alle zeven vakken geslaagd was, hadden ze gezegd dat ik met theorie en rijlessen mocht beginnen. Dat is een mooi voorbeeld van hoe zeer zij dachten dat het ook nooit zou lukken maar kijk... een mens kan versteld staan :)

Ik vond het zelf belachelijk toen ik het besefte, maar ondertussen kan ik niet anders dan het gewoon toegeven: ik heb zenuwen. Zelfs de wetenschap dat het nu toch te laat is om er nog iets aan te veranderen helpt niet echt. Het spelletje heeft nu verdorie wel lang genoeg geduurd, al was ik de eerste om vorige week te verkondigen dat de resultaten nog gerust een tijdje op zich mochten laten wachten. Nu dus niet meer. Het wordt zelfs zo acuut dat ik hoop dat ze ze morgen toch al voor 9 uur uitdelen want ik heb les van 9 tot 13u en zo lang wachten heeft geen zin, want dan verknoei ik waarschijnlijk toch 4 uur les met panikeren. o Studentensecretariaat, have mercy.. my sweet nerves..
Waar komen die nu plots vandaan? Dat kan ik je heel makkelijk vertellen, namelijk deze namiddag. Er spak iemand de woorden '2 buispunten' uit, en kijk, daar ging ik. Blijkbaar was ik er vrij goed in geslaagd dat feit naar de achtergrond van mijn hersens te verbannen. Gevolg? Het vernieuwde besef sloeg eens zo hard toe. Diegenen onder u die zich afvragen waar ik me toch zo'n zorgen over maak zijn waarschijnlijk the lucky ones die hun vier buispunten nog nooit hebben nodig gehad. Jammer genoeg, ik wel. Altijd. Het eerste jaar volstonden die zelfs lang niet om er te komen. Tweede jaar gelukkig wel, en ook vorig jaar was het toch nog dankzij die 4 dat ik voor het eerst 3 maanden onbezorgde vakantie tegemoet ging (7 en 9).
Dus denk ik niet dat ik me onterecht zorgen maak dat dat aantal veiligheden plots wordt gehalveerd. Dit helpt niet tegen paniek.. helemaal niet.
Gelukkig heb ik nog Actifed liggen dat ik vanavond moet nemen, dan ben ik wel compleet buiten westen. Voor wie nog niet gelooft dat Actifed gevaarlijk is als ik het gebruik bij deze het bewijs (i hate to admit it) maar ik ben daarstraks gevallen. Nee Ellen, do not worry, niet toen. Daarna nog, deze namiddag. En er was volk bij.
Maar ik voelde het al heel de dag aankomen, het leek alsof ik (nog) minder controle over mijn beenspieren had dan anders. Beter kan ik het jullie niet beschrijven denk ik. Dat is iets wat je moet voelen. (wees blij dat jullie dat niet doen, het is een heel gek gevoel hoor, en het enige wat je kan doen is heel goed op de grond letten en zoveel mogelijk binnen blijven. )

btw: voor mijn thesis ben ik op zoek naar een soort bekende vlaming, of internationaal, het kan me niet schelen, maar een boegbeeld voor mensen met een fysieke handicap. Liefst nog een aangeboren handicap (niet na ongeval). Voorlopig kan ik niemand bedenken, jullie wel?
voor mentale handicap geen probleem, denk aan Kris en Yves (Man Bijt Hond), Zonnekinderen, ...

Buffalo Tom

Ik heb weer es hulp nodig. Bijna zielig he? maar lees eerst verder voor je een conclusie trekt. Ken je dat, van die songs die je herkent, maar waarvan je geen idee hebt van wie ze zijn of hoe ze heten en die je toevallig ook altijd ergens hoort wanneer er geen van die twee dingen wordt vermeld, of je die net mist. Ik heb daar wel vaak last van, en in extreme gevallen kan het jaren aanslepen voor zo'n mysterie wordt opgelost. Bij Buffalo Tom bijvoorbeeld. Ik kwam dat nummer te pas en te onpas tegen maar ondanks verwoede pogingen geraakte ik dus niet achter een uitvoerder of een titel. Probeer maar es een nummer te zoeken zonder dat, je zal niet ver komen. Op gegeven moment (ja, de lezer was me waarschijnlijk al voor) dacht ik:"ik ga een stukje tekst onthouden". en zo gezegd, zo gedaan. Toen kwam ik er dus achter dat het nummer in kwestie 'Taillights fade' van Buffalo Tom was. Na een beetje zoeken kwam ik nog een paar andere songs van hen tegen (Summer) en wat ik hoorde beviel me wel. Sindsdien (ongeveer een jaar) loop ik af en toe bilbo in en uit om hun selectie BT cd's te bekijken. Qua prijs geen probleem, maar er is een grote keuze aan cd's, en hoe kan ik weten dat ik de juiste er uit pik? Tot nu toe bestond het er dan in dat ik met lege handen maar goede voornemens naar huis kwam.

Maar (zie enkele posts geleden) in de Vadermoordsessie die ik dit jaar zeker wil doen, covert Nona Mez Buffalo Tom. Ik hou er niet van om op dat soort dingen onvoorbereid daar te staan, dus is dit het ideale excuus om nu toch iets te ondernemen. Zo ver ben ik dus al.
Blijft er nog een probleem over: welke cd's zijn aan te raden? (en zeg niet alle) Iemand die dat hier leest die er toevallig iets van af weet?

I like thursdays

Ik hou van donderdagen. Ten eerste is dat vaak een concert-avond. Ten tweede is dat ook de uitgelezen moment om met vrienden ’s avonds nog iets te gaan drinken, en ten derde is dat voor mij ook de dag voor je weer wordt geconfronteerd met de stress van alles opruimen, alles pakken (en dus ook plannen wat er over het weekend gedaan moet worden en dus mee naar huis moet) en ook weer acclimatiseren aan ‘thuis’.

Vorig semester was donderdag ook veruit mijn favoriete dag van de week, ook al begon die vroeg. Maar voor jeugdliteratuur krijg je mij nog wel om 9 uur redelijk wakker in de les. Amerikaanse was dan wel weer minder maar ja, you can’t have it all..

Dit semester lijkt die beweging door te trekken. Vanmorgen om het zelfde vroege uur stond Canterbury Tales op het programma, en dat was een schot in de roos. Ik zat er nog niet lang voor ik het idee had van ‘ja, hiervoor ben ik zoveel jaar geleden Germaanse begonnen’ en dat was nog maar de 3e keer. De eerste keer overviel me dat gevoel bij de ‘Middeleeuwen’ in 1e kan, de tweede keer was bij Ingelbien in 2e keer eerste kan (hij nam (history of English literature over) en dus nu heb ik het ook bij capita selecta Engelse letterkunde oudere tijd: ‘Canterbury Tales’. Het vak lijkt me echt heel interessant, en het is echt een aanrader voor wie nog een vak zoekt. (Snel zijn, het is Latré’s laatste jaar)

Natuurlijk zat er (persoonlijk voor mij dan) weer een addertje onder het gras. Ja hoor, hier ga ik weer. Er hoort bij dat vak namelijk een stadswandeling, een ‘pilgrimage’ zelfs, waarbij Prof. Latré ons als een echte Chaucer Leuven door Chaucer’s ogen laat zien. Allemaal leuk en wel, de St. Pieterskerk, het stadhuis.. Maar toen: het begijnhof. Ik weet dat het begijnhof ver is (in mijn afmetingen toch) maar hoe ver heb ik geen idee. Volgens mij ben ik ooit es naar Bar Del Sol gestapt (wat daar in de buurt is) en was dat toch niet echt nog es voor herhaling vatbaar. Zo’n wandeling staat trouwens voor mij gelijk aan een halve marteling. Dat soort beweging ‘stappen-stilstaan-stappen’ is echt dodelijk. Ik heb het dan echt over spierpijn binnen een halve minuut. Daarom heb ik ook zo’n hekel aan schuifelen (bv op de markt) en van dat soort dingen.
Bovendien waren Middeleeuwers onbekend met het fenomeen rolstoel.. Trouwens, zelfs al kom ik uit Wakkerzeel Kasseidorp, de combinatie rolstoel-kasseien is nooit echt aan te raden. Laat die wandeling dan ook nog es verplicht zijn en je snapt wel dat ik al weer iets heb om me zorgen over te maken.. Wat zou het leven toch zijn zonder ;)

Maar dat was niet het enige vak, daarna volgde nog Middeleeuwen. Degenen onder jullie die daarstraks goed hebben opgelet kunnen al raden dat ook dit vak wel bij mijn favorieten behoort. Het is verschrikkelijk veel werk: elke week een opdracht (een essay van +/-2 pagina’s), 14 opdrachten in totaal. Maar het interesseert me allemaal wel enorm, dus dat neem ik er denk ik wel bij. Moeilijker had mijn timide ik het met een ander punt. Er wordt van ons medewerking verwacht, in de zin dat elke week een paar mensen door hem worden aangeduid om hun oplossing of aanpak van de opdracht van die week te verduidelijken. Dat wordt duidelijk een ‘bibber en beef’moment, maar het zei me te veel om me daardoor tegen te laten houden. Zou er dan toch nog hoop voor mij zijn?

Op mijn lessenrooster staat nog een derde vak, Kritiek en essay, gegeven op vrijdag, maar dat valt deze week nog weg. Mijn week begon en eindigt dus op donderdag. Eerst dacht ik vrijdag te gebruiken voor een bezoek aan Acco, maar dat ga ik toch nog maar wat uitstellen. Ja, ook die beweging van aanschuiven aan de kassa (staan-stapje-staan) behoort tot de hierboven beschreven persoonlijke martel-momenten. Laat mij weten als de rijen tot achter in de winkel weer normale proporties hebben aangenomen, dan waag ik nog wel es mijn kans.
Voor vanavond gaat de reis dus terug naar Kasseidorp..

aanloop

Eerst en vooral moet ik iets rechtzetten over mijn vorige post. De film in kwestie is blijkbaar niet, zoals ik dacht, alweer verdwenen uit de zalen, maar eerder het omgekeerde, hij komt nog. Op 23 februari zelfs, misschien moet ik mijn aversie tegen mensenmassa's dan toch maar es proberen te overwinnen en zo snel mogelijk gaan. 23 februari zelf is geen slecht idee eigenlijk. Met die stress voor de resultaten die dag.. een filmpje is goed als troost of als beloning (zeker met Heath Ledger :))

Meer over die resultaten en dus misschien ook de film volgende week. Vanaf morgen begint het laatste deel van het schooljaar, en dat wordt (nu kan ik het nog hopen) rustig. Vorig semester hard gewerkt en daar staat dan nu natuurlijk ook een beloning tegenover: 10 vakken totaal - 7 vorig semester = 3 voor dit semester. De keuze is al redelijk definitief gevallen op de volgende:
* Capita Selecta oud Eng lit. (Canterbury tales) op donderdag van 9 tot 11
*Middeleeuwen (Claessens) donderdag van 11 tot 13 u
*Kritiek en Essay vrijdag van 11.30 tot 13u (of 14-16u)

Van de twee eerste vakken weet ik nog niets (morgen meer) maar voor Kritiek en Essay is toch al de Verplichte lectuur lijst bekend gemaakt

- J. Spaey : de dood van een soldaat
-P. Claudel : Het Kleine meisje van Meneer Linh
-S. Boujdaine en T. Naegels : Het Boek Saida
-R. De Jong : het leven is verschrikkulluk
en als aanbevolen lectuur 'Zwerm' van Peter Verhelst

Ik dacht er al aan te beginnen, maar het nieuws van een overvolle Acco heeft me tot nu toe thuis gehouden..

verder wacht er thesiswerk en een hoop concertjes... Dit wordt een leuk semester, mijn voorgevoel zegt dat :)

maak plaats, maak plaats

Wat moet je tegenwoordig snel zijn om een film in de bioscoop te kunnen zien! Het lijkt wel of je, als je hem echt niet wil missen maar meteen op de allereerste dag moet staan aanschuiven, gewoon om zeker te zijn dat je hem toch wel gemist hebt. Aangezien ik niet van lange rijen aan de kassa, en volle zalen hou (altijd lange mensen die net voor MIJN neus komen zitten waardoor je geen steek meer ziet) probeer ik altijd een beetje te wachten, en soms breekt dit me zuur op, zoals nu, met Brokeback Mountain. Ik weet niet meer juist wanneer die film in de zalen kwam maar het was in ieder geval op een moment dat ik niet kon (eind semester of tijdens de blok dus vermoed ik). Ik dacht dus nu van: we hebben een beetje tijd, laten we nog eens naar de film gaan en een nieuwe film zien, in plaats van de zesde keer 'Bridget Jones 2' op Prime. Dus ik ga de programmaties bekijken van de twee Leuven rijk zijnde filmzalen.. Nee hoor, daar is 'Brokeback Mountain' al nergens meer op terug te vinden. Daar gaat mijn plan. Dat vind ik toch een beetje bizar, zeker om dat de film voor 8 oscars genomineerd is, en overal vrij lovende kritieken kreeg. Behalve in Amerika dan geloof ik, om dat het over een homokoppel cowboys gaat. Ik met mijn zwak voor Heath Ledger wou die dus echt niet missen maar helaas. Nog maar eens een goed argument pro DVD's, alhoewel ik nu al weet dat ik hem waarschijnljik toch pas ga zien als hij op Prime komt, en dat kan nog tijdje duren..
Ergens, ik geloof in een of andere Metro, las ik iets over een film met kankerpatiëntjes. De titel ben ik helaas weer vergeten, maar ben de film in kwestie ook nergens op de programmatie tegengekomen. Typisch. Als het geen feel good movie is met bekende mensen is het precies al helemaal niet meer de moeite om het op te nemen in de programmatie. Jammer, ik hou namelijk meer van een meer intellectuele film in de zaal dan thuis.. Al weer een tijd geleden dat ik een film heb gezien die me niet los liet als ik buiten stond.

Als je ergens 'Brokback Mountain' toch nog op het programma ziet staan en het is niet aan de andere kant van België, geef me dan maar een seintje. Je mag zelfs mee :)
Ondertussen hoop ik dan maar dat ie veel oscars wint, misschien komt ie dan wel weer in de zalen..

uit

Het heeft me 3 dagen gekost, maar harry Potter deel 6 is uit. Ik had er veel minder lang over kunnen doen als niet het halve universum plots tegen mijn lezen leek te zijn gekeerd. Ma die plots op familiebezoek wil, neefjes die komen spelen, afwas die blijft staan.. terwijl het enige wat ik wou was mee op de trein naar Hogwarts willlen springen en 600 pagina's later weer op King's Cross, platform 9 and 3/4 aankomen. Het was dus een reis met nogal wat tussenstops, leek wel een boemmeltrein, maar hey, gelukkig is J.K goed in sfeeropbouw.
Ik moet zeggen dat het al weer een hele tijd geleden is dat ik boek 5 heb gelezen. Eerlijk gezegd weet ik niet meer wanneer juist, maar er hangt een vage herinnering van 'niet mogen lezen want 2e zit en toch niet kunnen stoppen' aan vast. Het duurde ook allemaal wel wat lang vond ik toen, maar dat kan deels aan het gebrek aan tijd gelegen hebben. Ik zat dus met een niet helemaal meer duidelijke herinnering aan wat in boek 5 allemaal is gebeurd, en dat zal ik geweten hebben. Het is me enorm vaak overkomen dat ze verwees naar 'DA' wat dan later bleek te staan voor 'Dumbledore's Army', maar daar kan ik me niets van herinneren. Shame on me i guess.
Maar boek 6 vond ik meteen al weer veel aangenamer, behalve het hoofdstuk waar mijn vermoedens over Snape werkelijkheid werden.. Toen heb ik gevloekt, en in de loop van het verhaal heb ik alle andere emoties doorlopen ook. What can i say, identificeren met dat boek en de personages is nogal makkelijk. Swept of my feet door de romantiek erin (het is bijna valentijn, kan er ook niets aan doen), woede om Snape, luidop lachen om half 2 snachts, en natuurlijk, ook tranen gelaten. Ik kruip in een verhaal en ik leef mee, en dan ook echt helemaal mee. En hiermee kan ik ook J.K Rowling's strength als schrijver erkennen. Ik wist wat er zou gebeuren, en honestly zag ik het ook aankomen, maar je weet nooit hoe. en de factor 'hoe' was hier toch wel enorm van belang, zoals ze me ook hadden verteld. Want ik kon ze ni bedwingen ze, mijn zicht werd op momenten wel heeel troebel. Vooral de laatste hoofdstukken. Wow. Ben er nog niet echt goed van eigenlijk.. weer te veel meegeleefd.

en nu weer een familiar feeling.. ik wil de volgende lezen!! hoewel dat toch dit keer getemperd wordt door de wetenschap dat boek 7 het laatste boek zal zijn..

op de trein naar Hogwarts

Vanmiddag heb ik een streep onder mijn examens getrokken. Ze zijn eindelijk alle zeven voorbij. Time to celebrate, en ik wist al van voor de examens hoe ik dat zou doen. Ik had namelijk een maandenlange achterstand wat Harry Potter betreft. Boek 6 heb ik nog steeds niet gelezen en de vertaling in het Nederlands is al uit. Dat was niet echt zoals ik het oorspronkelijk had gepland toen ik een dag voor de release uit Ierland vertrok deze zomer, maar ja er kunnen altijd dingen tussenkomen waar je geen vat op hebt. Zeven vakken bijvoorbeeld, en een hele hoop voorbereidingswerk en rottige papers.
Maar mijn lange wachten wordt nu eindelijk beloond. Na mijn examen ben ik de Plato binnengestapt en de man achter de toonbank zei: 'Nu kan je weekend eindelijk goed beginnen'. Blijkbaar was het (zoals altijd) van mijn gezicht af te lezen dat ik lang op dat moment had gewacht.
Helaas zijn mij wel al twee verhaallijnen in de loop der maanden verklapt, maar i hope they did not spill all the beans en dat J.K Rowling nog genoeg Every-flavoured beans over heeft om me tot pagina zeshonderd en iets aan mijn stoel gekluisterd te houden.

Voor de fanatiekelingen onder jullie : natuurlijk is het de Engelse versie!!
Zus vertelde me na paper dat ik als het over boek zes had gedaan personages aan heel andere categorieën had toegekend.. ik ben es benieuwd

Als u de komende dagen me weinig ziet of het lang duurt.. je weet hoe het komt ;)

vadermoord

Ik ben al jaren fan van het 'vadermoord'concept dat ze al vijf jaar in het Stuk uitbouwen. het idee is simpel: je vraagt bekende Belg(en) om covers te spelen van een groep naar keuze. Daar komen soms mooie dingen uit voort hoor. Tom Helsen's versie van Tom Waits' 'I hope I don't fall in love with you' heeft dat nummer voor eeuwig in mijn favorietenlijst gekatapulteerd. Vorig jaar leerde ik dankzij Antons vadermoordsessie (ja hij weer) Leonard Cohen appreciëren, en ook Ronny Mosuse die alleen de Beatles probeerde te laten reincarneren deed een verdienstelijke poging. Met andere woorden, ik kijk altijd vol verwachting uit naar de nieuwe reeks namen, en ook dit jaar (vijfde Editie) laten ze me niet in de steek..

het programma :
dinsdag 21 maart
Sioen covert Björk
Chacda covert dEUS

woensdag 22 maart
Jasper Steverlinck covert Nina Simone
Nona Mez covert Buffalo Tom

dinsdag 28 maart
Stash covert 16 Horsepower
Guy Swinnen covert Bob Dylan

donderdag 30 maart
Carol van Dyk (Bettie Serveert) covert The Velvet Underground
Milow covert Oasis

needless to say dat ik op minstens twee avonden aanwezig zal zijn..

Het einde is in zicht.

Ik zet zodadelijk een laatste spurt in tot morgenmiddag en dan valt die last na 6 weken eindelijk van mijn schouders. Hoog tijd om eerlijk te zijn, mijn hersens zijn moe. Vanmorgen staat er nog een paperverdediging op het programma, en ik heb net every writer's nightmare ontdekt. Er staan namelijk nog foutjes in mijn paper.. Echt beschamend, maar nu toch te laat. Oke, het gaat maar om een punt en een 'en' ergens, maar toch. Verdorie. Waarom blijf ik toch zo nonchalant. Op hoop van zegen dan maar en ik zag het al niet helemaal zitten na vorige week. Straks een eerste impressie.

Het viel eigenlijk heel goed mee. Het moet heel snel gaan, want ook hij is blijkbaar overboekt maar ik heb er toch een veel beter gevoel over dan over dat van moderne nederlandse.. Nog eentje..;