de mental picture heb ik bij deze al voor jullie geselecteerd. Iedereen kent het moment wel, uit de cinema, en heeft op zijn of haar manier er mee meegeleefd.
Ik voel me de laatste tijd wel es zoals Rose in het fragment (vooral rond de vierde minuut)Je zit ergens ten midden van een ijskoude zee, ervan overtuigd dat je laatste uur geslagen heeft. Het enige houvast dat voorhanden is, is de deur of zo, waar je op ligt, die bovendien nog heel wankel is. Proberen niet te bewegen is dus de beste optie. Je zit gevangen tussen hopen dat je het overleeft en weten dat de kans zeer klein is (remeber dat Rose heel goed weet dat er te weinig boten zijn). Bovendien heeft ze haar kans gehad, om met haar moeder in de boot te stappen, maar heeft ze dat niet gedaan. De vraag is ook: als ze haar vinden, moet ze dan terug naar hoe het was? Slaagt ze er dan ooit nog in om eraan te ontsnappen? Bovendien is het out of her hands, en kan ze alleen maar wachten..
zaterdag, augustus 04, 2007
Cold Water
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten