the ace of spades

Zwerm

Af en toe moet een mens principes opzij zetten. Nu ja, principes is misschien wat sterk uitgedrukt. Maar toch een drempel over of zo.
Een jaar of 4 geleden (nee langer denk ik) heb ik me na ontelbare aanmoedigingen van oudere zus eens aan Tongkat gewaagd. Ik meen me te herinneren dat ik het ongeveer tot bladzijde honderd heb volgehouden en toen was de maat vol. Ik vond er helemaal niets aan, en nam me toen ook ter plekke voor niets meer van Peter Verhelst te lezen. En het is net dat voornemen dat ik dit weekend heb doorbroken. Niet zonder enige moeite trouwens, want bij dingen die ik niet wil doen krijg ik dat typische uitstelgedrag. Donderdag vond ik het genoeg geweest en stapte ik Acco binnen om er ongeveer een half uur later buiten te stappen met 'Zwerm' onder de arm.
Mijn afkeer voor het boek (666 pagina's helpen niet als je al geen zin hebt) nam nog toe nadat ik het boek uit het plastic had gehaald. Het stonk echt. Naar wat kan ik niet echt zeggen maar ik heb het toen onder de stapel boeken op mijn bureau bedolven om het er vrijdag voor ik naar huis ging onderuit te halen.
Het idee was om het in het weekend te lezen, of toch zover mogelijk, of toch een beetje, zodat ik toch een idee had waarover de recensies van Kritiek en essay op sloegen. Dat gezegd zijnde installeerde ik me zaterdag in de zetel in het zonnetje (mijn favoriete manier van lezen) en sloeg ik pagina 666 open. Met de raad : ' dit is een postmoderne roman, zoek dus niet naar coherentie' in mijn achterhoofd ben ik er in gedoken. En geloof het of niet. i was hooked . Dat is misschien sterk uitgedrukt, maar dat die man sterk is met woorden staat vanaf nu boven elke twijfel. De linkerbladzijden zijn in deel 1 heel sporadisch bedrukt, maar wat er staat.. Ik heb zelfs een paar keer gedacht van : 'wow'.
Ik ga wel niet beweren dat ik het boek helemaal begrijp. Zeer zeker niet. Maar als er geen coherentie valt te zoeken, kan je toch gewoon maar stukje na stukje lezen? Ze passen niet in elkaar , so no need om te gaan puzzelen. En zo heb ik het ook gelezen, alleen Angel -stukjes aan het Angel-verhaal geplakt, Pearl-stukjes bij Pearl geplakt en Abel ergens daar niet te ver vandaan.
Ik betrapte me zelfs ergns in het midden van mijn leesdrie-daagse op het idee dat de tijd (of ik) nu wel misschien rijp genoeg is voor 'Tongkat'. .