cookie

I'm a though cookie, staat er regelmatig in mijn schermafbeelding te lezen. Meestal klopt dat ook. Maar ik denk dat er zondag iets mis is gegaan met het maken van het deeg voor het koekje deze week. Want het koekje is geen goed koekje. Er scheelt vanalles mee. Sommige stukken zijn aangebrand, en dus ook niet meer te eten, wat op zich al niet leuk is bij koekjes. Daar komt nog bij dat er andere stukjes zijn die niet hard genoeg zijn gebakken. Wakken in het koekje, beetje zoals in een dichtgevroren vijver. Voor liefhebbers van deeg is dat een voordeel, maar voor het koekje in het geheel zijn ook dat minpuntjes.

Waar het koekje verbrand is, heeft het vuur het koekje pijn gedaan. Dat zijn stukken die afbrokkelen, en niet meer eetbaar zijn. Weg daarmee dus, met die stukjes. Dan heb je al maar drie vierde koekje over. Het koekje brandt aan omdat je niet weet op welke stand en hoe lang je het koekje juist moet laten bakken. het is aftasten, uitproberen, zoeken, maar je hebt natuurlijk wel maar een kans. Het is toekijken langs het roostertje van de oven in de hoop dat je er op tijd bij bent. Niet dus, blijkt als je de oven opentrekt. en wie wil nu een verbrand koekje?

dan zijn er nog de wakke stukken. Daar is het koekje niet hard kunnen worden, en het deeg ligt aan de oppervlakte. Ook dat is, normaal gezien, niet zoals het moet zijn. Er is geen hard beschermlaagje over kunnen bakken. Wegens zeer onverwachte omstandigheden, het openen van de oven om te checken, met name. Koude helpt niet voor het koekje om perfect te bakken. Maar er zijn mensen die die wakken wel lekker vinden, en het er dus ook om doen, lijkt het.