it's the time of the year..

to go shopping..

Het stereotype beweert dat vrouwen graag shoppen, en ook ik val daar (meestal) onder. Er zijn helaas een paar uitzonderingen en daar ben ik vandaag iets te veel aan bloodgesteld. Aangezien Koning Winter vorige week het tijd vond om uit zijn kot te komen was mijn lichte regenjas plots niet meer warm genoeg om om kwart voor 9 's ochtends me een weg naar de les te banen. Dus zei ma dit weekend: tijd voor een nieuwe jas. Ik had een prachtmodel in gedachten en ik had ook al gauw door dat mijn ouders een ander soort in gedachten hadden die ik walgelijk vond, dus was er maar een oplossing: samen gaan. Dat hebben we dus daarnet gedaan, en het was even erg als ik me al van jaren meen te herinneren. Ik heb namelijk een hekel aan passen, en mijn ma aan wachten. De eerste 5 jassen werden cathegoriek onder 'no way' geplaatst, terwijl mijn keuzemodel de geldschieter in kwestie ook niet kon bekoren. Tenslotte slaagden we er in een compromis uit te werken, dan was het te smal, te lang, te krap, te zwaar. Nooit goed als het ware. Tot ik wonder boven wonder het zelfde soort jas zag hangen in een andere winkel, en die daar niet te krap, te zwaaar maar wel nog steeds te lang bleek te zijn. We hebben wat water bij de wijn gedaan en het is hem geworden, na de gevleuglde woorden van de oudste en slimste van het gezelschap dat mijn soort jas beter geschikt was voor het voorjaar, en dat we dan nog wel zouden zien.
U dacht (samen met mij) dat de kwelling afgelopen was? Helaas helaas. Ook de broeken werden door mijn persoonlijke stylist als 'te licht voor dit weer' bevonden. Als ik nu iets haat is het broeken shoppen, en dit door mijn kleine gestalte. Als je zoals ik ongeveer 1 m 55 groot bent, voldoe je dus totaal niet aan het lange -benen-ideaal dat blijkbaar nu in alle winkels geldt. Gevolg? broeken met een halve meter stof over, en veel te breed. Dat hielp mijn humeur niet vooruit, en dat van de ma zeker niet. Vooral alle rare snufjes extra aan al die broeken vond ik maar niets. en plots hield ze een bruin model op, heel simpel, zonder riem met te veel tralala en zo waar echt deftig. Ik heb ze aangetrokken, en ze zat wonder boven wonder echt goed (als je de lengte niet in beschouwing neemt toch). Ma had het al door, die was van 'ok die nemen we', en
'die laten we korter maken'. Ik deed mijn best om niet te letten hoe vaak de verkoopster de broek om moest slaan voor mijn voeten weer zichtbaar werden, minstens een keer of 5.. Nu ja, dat is te verwachten als je in de zomer een normale 3 kwartbroek net aan kan doen als een lange..
Maar we hebben gelukkig dus gevonden wat er werd gezocht, en ik hoef weer een jaar niet meer te gaan shoppen.. Normaal gezien wel nog voor de feestdagen, maar dat laat ik aan mijn persoonlijke styliste over, dat mag ze alleen doen . De buit is altijd groter zonder mijn aanwezigheid, gelukkig :)