'Let it rain' had ,achteraf gezien, goed als ondertitel voor deze editie van Marktrock kunnen dienen. Ten eerste was het een mooi voorbeeld van de aandacht voor de Leuvense artiesten die de affiche sierden ('Let it rain' is een nummer uit Shine van Anton Walgrave) maar het paste ook wel. Wie gisteren in de loop van de dag (voor-en namiddag) in het Leuvense uit zijn venster keek, weet wat ik bedoel. Ik besefte zondag echt nog niet hoeveel geluk we hadden dat het toen grotendeels droog bleef.. Door de regen is mijn aantal dagen en zelfs optredens op Marktrock geslonken tot 1, maar daar wil ik dan ook in alle geuren en kleuren en toonaarden over vertellen.
Mensen die het proces van dichtbij hebben meegemaakt (zowat iedereen waar ik de laatste 3 weken tegen heb gepraat) weten waar ik het over heb. Mea culpa, ik heb gezeurd dat weet ik wel. Op momenten was ik ook gewoon wanhopig, deze marktrock editie was de ergste ooit wat het georganiseerd krijgen betreft. Tot zondag 18u bleef het twijfelachtig of ik er zou geraken, maar dames en heren, ik ben er geraakt. En hoe :)
Het was grandioos.. Veel te laat, maar dat lag meer aan Racoon dan aan Anton en zijn band. Voordeel was dat het publiek er ook echt klaar voor was, en zelfs zijn naam begon te scanderen. Nog nooit meegemaakt, en nu heb ik toch al wel een paar optredens van de man gezien. Kippevel, en de show moest nog beginnen. Ik vreesde een beetje voor de inzet van de mensen on stage, omdat ze al in NL hadden gespeeld die namiddag, maar blijkbaar was dat allemaal nergens voor nodig. Een thuismatch geeft een artiest duidelijk energie. De ondertussen al klassieke opener 'Naïeve" klonk ook nu als eerste uit de boxen. Ik was al helemaal vergeten hoe het nummer gaat (staat niet op de plaat maar op Te Gek II) maar het was een leuke herontmoeting. Het was snel duidelijk dat ze hadden gekozen voor een 'luide' set. Hey now en Shine volgden nog op hetzelfde elan. 'Valentijnsliedekijn' Let me love you again was een eerste rustpunt, tot mijn grote verbazing gevolgd door Lost Soul, wat me toch heel vroeg in de setlist leek voor een 'grote hit'. my guess: ze wilden er van af zijn, en dan verder gaan rocken. Zo gezegd, zo gedaan. Darling you are a fool, Say, turn around and run en in the middle of something rockten echt, met een magistrale 'fly' and 'let it rain' als afsluiter. Hijk kreeg zowaar zoveel applaus dat een bisnummer onvermijdelijk werd, Awake. En daarna was het voor mij ook weer een beetje ontwaken, ik zat er namelijk helemaal in. Tonnen energie opgedaan, en enorm genoten, daarna is terug met de voetjes op de grond altijd een beetje pijnlijk. Maar toch. Wow man! Dit keer straalde ik wel, tijdens, na en nu terwijl ik het schrijf nog steeds.
en even terzijde: ik heb het nu gewoon van dicht bij meegemaakt, dus ik kan het op basis van ervaring bevestigen.. Anton en de zijnen zijn fijne mensen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten