feestjes..

ja, ik weet het, ik ben hier de laatste tijd redelijk vaak terug te vinden. Het zal toch zo zijn dat veel lezen (lekkere zonovergoten lange weekends) ook veel doet schrijven? Of het zijn gewoon de dingen die me overkomen, wie zal het zeggen.

Vrijdag kreeg ik mijn allereerste trouwuitnodiging. Niet op de naam van mijn ouders, geen familie, maar de eerste aan mij geadresseerde uitnodiging voor een trouw ooit. Het zal trouwens de eerste in een rij zijn, want de eerste trouw in mijn vriendenkring komt er binnen een paar maanden ook aan. Het is grappig om te zien hoe het in de lucht hangt precies: ik ken op dit moment maar liefst 6 koppels met trouwplannen voor 2009 of 2010, op dit moment.. (5 in 2009 nog en 1 in 2010). Als ik de hoop koppels daar nog bijtel die plannen in die richting hebben maar nog niets hebben vastgelegd, kom ik aan een nog hoger aantal.

Het is leuk om mee te dromen.. Wat voor soort kleed zou ik willen, wat voor kleur? welke openingsdans? Wat voor ringen? een grote feest met toeters en bellen of eerder iets intiems, of gewoon zelfs iets simpels? waar zou ik op huwelijksreis willen? Ik vind het heerlijk om mee weg te dromen, ook al is het nog lang niet mijn tijd.

Wat ik me tevoren nog niet had gerealiseerd (en nu ondertussen wel) is dat het heel wat gedoe met zich meebrengt. En dan heb ik het niet over 'oh my god er hangt niets in mijn kleerkast dat chique genoeg is voor zoiets' maar puur praktische dingen. De feest is in een gehucht van een stad hier niet zo heel dichtbij, dus ik heb geen idee waar dat is. Probleem 1: hoe moet ik daar geraken? Het is een collega van het werk, dus ze stelde voor om met iemand anders mee te rijden. Zelf rijden is geen optie want dan moet ik voor 10 u naar huis en dan moet mijn vader ook mee. Not such a good idea. Bovendien staat er niet + 1 of zo op mijn uitnodiging, dus durf ik dat ook niet vragen. Iemand meevragen is dus ook geen optie. De kans dat ik tegen midden juli mijn rijbewijs haal, is niet realistisch.

Dat is nog niet alles, want eens ik daar ben, wordt er een 'walking dinner' voorgeschoteld. Zie je het probleem al komen? juist ja, dat 'walking' zie ik niet zo helemaal zitten. en ik vind het lastig om tegen de bruid te moeten gaan uitleggen dat dat lastig is. Ik ben maar een collega van het werk..

het grootste probleem komt dan toch nog wel na het eten. Want wat hoort er bij een trouwfeest buiten veel en lekker eten? Drinken, dansen en plezier maken. Waarvan ik aan twee van de drie niet meedoe. Maar ik vind het wel lastig om iemand anders te moeten vragen om a) niet veel te drinken (ik weiger mee te rijden met mensen die gedronken hebben) en b) om op tijd te vertrekken of me eerder naar huis te gaan brengen omdat het dans-gedeelte me helemaal niets zegt..

Het is een puzzel, maar de stukjes weigeren voorlopig op een logische manier in elkaar te passen, maar niet gaan zou ik ook jammer vinden, ik zou ze wel willen bewonderen, in dat prachtig kleed en zo gelukkig..