Waarom overkomt mij dat nooit?

dit vind ik een krantenbericht om van te snoepen. Echte nieuwswaarde heeft het misschien niet, maar ik vind het zo'n mooi verhaal..

Dat ik veel te romantisch ben aangelegd zal wel voor niemand die me een beetje kent een verrassing zijn. Maar mijn nuchtere kant zegt dan ook meteen: waarom overkomt dat soort dingen mij nooit?

tis niet alsof de kans niet bestond: ik pendel al een jaar en vijf maanden (wat een eeuwigheid) met lijn vier van en naar het werk, en mij is zoiets toch nog nooit overkomen. Oke, helemaal in het begin was er 'buskerel' maar die verdween de dag nadat hij vol overgave 'Molly Malone' en 'The Wild Rover' had staan zingen aan de bushalte even plots van de lijn als hij gekomen was.

Wat me ook niet overkomt (ook al spendeer ik tijd genoeg in Ierland) is het ontmoeten van een knappe Ier terwijl ik daar op vakantie ben (zie PS. I love you). Ik kom ook geen opties tegen terwijl ik op concerten ben, hoewel dat vaak genoeg gebeurt. Maar ja, mij storen tijdens zo'n concert, daar moet je toch al heel erg de moeite voor zijn. Mijn rij-instructeurs vallen ook niet halsoverkop voor me (Happy-go-lucky) en ook mijn collega's.. nee..(zie zoveel films). Verliefd worden op mensen op het podium, ja, dat is me wel al overkomen, maar in tegenstelling tot Satine, vallen die dan wel weer niet voor mij :) (Moulin Rouge)

Conclusie: dat soort dingen overkomt me dus niet. Verliefd worden in De Efteling dan weer wel, maar wat is daar nu origineel aan. Wat me ook wel overkomt, zijn venten die wel vaker foetsie verdwijnen, liefst nog zonder enige uitleg.

Ik droom af en toe zo wel eens weg, wat het verhaal later zou kunnen zijn.. Only time will tell...