Mijn permanente gezelschap de afgelopen vier weken, als een huisdier, overal mee naar toe: gejaagdheid. Ik voel me tegenwoordig continu opgejaagd. 's ochtends begint het al, om op tijd uit mijn bed te geraken. daarna begint het opjagen over de bussen. Zou ik om vijf voor acht vertrekken om de bus van 9 na acht te halen of laat ik het zo omdat ze vol zal zitten. En als ik daar sta begint het weer: hoe laat komt de bus, zou ik er op stappen, komt er nog een andere, hoe laat komt die dan? hoe laat ben ik op mijn werk? Kan ik zitten of moet ik weer tot aan kazerne rechtstaan? Eens op het werk begint het werk-opjagen. Zal die op tijd leveren, vind ik de juiste mensen? Doe ik die proofreading wel goed, oh nee, de quality controller loopt rond, die moet toch mij niet hebben? Rond kwart voor vijf begint het opjagen om op tijd thuis te raken. Haal ik de bus van 17.20? Krijg ik dit af, komt er niet nog iets binnen? Toch maar die van 17.50? Hoeveel file zou er zijn? hoe laat ben ik dan in Leuven? Heb ik dan nog tijd? krijg ik nog alles gedaan? Wat ga ik eten? Om kwart voor 8 weer de deur uit stuiven richting Franse les. Om tien thuiskomen en opjagen over mijn artikel, mijn frans en mijn opdrachten die af moeten. Dat maal vijf. Op vrijdag om drie uur al beginnen panikeren.. Vrijdagen staan hier echt niet voor niets bekend als Freaky Fridays. En op vrijdag is er niets aan te doen, ik moet rond half zes ten laatste de deur uit. Normaal moet ik ook dat met de bus doen, maar tot nu toe is het er nooit van gekomen, mijn pa is meestal sneller bij mij op hett werk dan ik thuis.. Anyway, dan rap rap eten, omkleden en om zeven naar de kine. Een half uur afzien (tegenwoordig helaas weer echt afzien) en dan: een zetel. Ik zweer het je, dat kan zo'n genot zijn, een zetel. Of eerder: tijd om er in te zitten. Want op kot heb ik sinds vorig weekend ook eentje , maar daar heb ik tot nu toe nog niet eens een seconde ingezeten, wegens gewoon geen tijd.
Gisteren was tot nu toe het toppunt van opgejaagdheid: maandag en dinsdag proberen te studeren na het werk, voor het examen van woensdag. Dan woensdag zelf al gestresst voor het examen zelf. Een helse dag op het werk, waardoor ik twee bussen moest laten rijden en ik uiteindelijk ipv om tien na vijf pas om kwart na zes in Leuven was. Even (proberen) acclimatiseren en om zeven examen gaan doen. Examen afgelopen rond kwart half negen. Kwart voor negen op kot. Acclimatiseren. Om elf bed in, en de dag was om. Ik voel me een beetje zombie vandaag. Maar het goede nieuws is: het opgejaagde is wel, tenminste tijdelijk. Want vandaag heb ik NIETS gepland, wat mooi wil zeggen dat ik naar huis ga wanneer het uitkomt, en er staat spaghetti te wachten.. Was het al maar zover
Na het mondeling examen Frans (volgende week maandag) is het anderhalve week geen CLT. Ik ging genieten en recuperen van die wat rustigere tijden. Gisteren mijn agenda eens bekeken
27/1 Arid AB
28/1 Mondeling examen Frans
30/1 Afspraak met 2e licers
31/1 Avant Premiere PS I love you
2/1 Cursus lit vertalen
3/1 Housewarming
5/1 afgesproken met Stijn en Ihsane
8/1 Yevgueni @30CC
15/1 Ladies night met werk @ Klimop
Niet dus :s
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten