zit ik nu in mijn eigen stekje. Hoe het er vanbinnen uitzag en nu uitziet kon je hieronder al zien. Hoe het voelt om daar te wonen? Vermoeiend. Als er een woord is dat de afgelopen eerste vijf dagen samenvat, is het wel vermoeiend. Dat komt waarschijnlijk door een combinatie van te korte gordijnen en dus te veel licht, gekke bovenburen die om half zeven op maandagochtend het nodig vinden om te gaan stofzuigen en nieuwe ervaringen to deal with. De meest voor de hand liggende verklaring vergeet ik hierbij dan waarschijnlijk nog, which istoo much to do
want sinds maandag ben ik ook bezig met anderhalf uur rijles per dag, en dat tot de vijftiende oktober (en ik vermoed eerlijk gezegd, nog langer), twee keer per week (ma en woeavond) twee uur franse les, vanaf deze week de zaterdagvoormiddag literair vertalen en tussendoor nog volk ontvangen en mensen zien. Bovendien had ik nog wat kopiewerk te doen, en boekuitzoekwerk (familieweekend zonder boeken kan gewoon NIET) dus na maandagmiddag (wandeling naar clt, letterenbib en terug naar huis) protesteerde de hele binnenkant van linkervoet al. Later die avond, na rijles en clt protesteerde ook de grote teen van de rechtervoet, en na de dinsdag (kopiewerk in centrale bib, letterenbib en apotheek)vond ook grote teen linkervoet het welletjes geweest. toch er donderdag (volledig ingeplakt) er nog een winkeluitje uit geperst (schouwburg, fnac, paard van troje, weer fnac, then home). Need to explain why i felt completely drained most of the time this week, and even more so by friday 1 pm? Het ardennenweekend met de familie hielp helaas ook niet veel, om niet te zeggen it made it worse, dus straks snel mijn bed in, om morgen weer opgeladen te zijn voor week twee..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten