deel van mij

*Er is een deel van mij in de Ardennen blijven steken
Een ander stuk ligt in Italië aan zee (...)* (Bram Vermeulen, Verlangen)

Er blijft ook een deel van mij steken in kamer 1.010. Een groot deel zelfs. Vijf volledige jaren, goed voor ontelbare uren studie, twaalf examenperiodes, twee pc's, ontelbare lunches, tonnen chocola, liters ice-tea en appel-kers. Hopen vrienden die zijn gegaan en gekomen, die we hebben geherbergd of gesteund. Veel kotgenoten die kwamen en weer gingen, groepjes die kwamen, en weer gingen of bleven, op hun eigen plekje aan de muur, vier keer zwaar liefdesverdriet, een grote liefde, teleurstellingen, euforische buien, de eerste en laatste schooldag, cd-en boekencollectie die zijn aangegroeid, ik die ben veranderd door de jaren heen, vijf knuffelberen, ontelbare huilbuien, slapeloze nachten, uuuuuren muziek,adrenalinerushes, hopen brieven en kaartjes, en enorm veel plannen en dromen.

Na vijf jaar neem ik afscheid van een vriend.