There's a million things I’d like to say
But if you'll stay I’ll try to hold 'em back a little.
And a million things I’d like to hear before you disappear
And then you raise your voice a little.

It's been a minute and it's no surprise,
That you roll your eyes every time I wanna talk about it.
Another minute you throw up your hands
And then you make demands like you never wanna hear about it.
So let's be clear about it,

(chorus)
There's a million things I wish you were
But what's for sure is one thing I wish you were not.
I wish you weren't the one to leave me stranded
Here empty handed with a head full of wishes.

There's a million words and I’ve said none,
I've held them on my tongue and carry them into the evening.
I lie in bed and swallow every word and though it seems absurd,
It's worth it to keep you from leaving.

And in the morning when I lie awake because my insides ache,
I try to get back to a dream about it.
Where every word makes up the air you breathe.
You never think to leave 'cause you know you couldn't live without 'em.
You won't survive without 'em.

you do something to me

You do something to me,
something deep inside
I'm hanging on the wire for a love
I'll never find
You do something wonderful
then chase it all away
Mixing my emotions that
throws me back again
Hanging on the wire,
I'm waiting for the change
I'm dancing through the fire,
just to catch a flame
an' feel real again

You do something to me somewhere deep inside
I'm hoping to get close to a peace I cannot find

Dancing through the fire just to catch a flame
Just to get close to, just close enough
To tell you that.....

You do something to me something deep inside.

wat heb ik de laatste weken nog uitgespookt? Het antwoord op die vraag telt twee woorden: Ben (en nee, niemand heeft iets gemist) en Jerry's :)

I am completely smitten (is dat nu niet de zaligste britse uitdrukking ooit?) Het begon met Chocolate Fudge Brownie, tijdens Clouseau. Perfect om mee te beginnen, want je weet niet wat je overkomt, een droom voor alle vrouwen met een acuut chocoladetekort. Dat was al een schot in de roos.

Een week en half geleden stak het virus weer de kop op, en jeuken dat het deed... Ik was van plan het dit keer grondiger aan te pakken, dus heeft het internet, mijn vriend, geholpen. Daar kwam ik op de hoogte van het bestaan van een smaak die ze 'cookie dough' noemen. Als ik daarbij vertel dat ik al jaren in mijn familie bekend sta als degene die bij het bakken van de wafels niet staat te bedelen om een wafel maar om het deeg, dan weet je het wel.. (Trouwens, dat geldt ook voor cake, tiramisu, chocomousse en koekjes). Ik had een nieuwe missie. Met een paar dagen vertraging en wat hulp (wegens te lui) was de missie geslaagd. Mijn mening? I'd died and gone to heaven... Dat is het eerste ijs waarbij ik het ijs laat smelten om dan het cookie dough ten volle te kunnen proeven. (da's zo'n beetje als eerst heel zorgvuldig het chocolalaagje van een Magnum afbijten alvorens aan het ijs te beginnen maar dan omgekeerd). De cookie dough heeft wegens enorme stress, hitte en nood aan verkoeling (op vele vlakken) nog minder lang geleefd dan ik had voorzien. *lichte schaamte*.

Met het vooruitzicht op een gruwelijke traag vooruitgaande paper (tegen morgen) en een examen dinsdag om 9 u dat ik totaal niet zie zitten was het tijd voor de grote middelen (maw. een 500 ml potje, niet dat ik ooit anders deed ;)) Het slachtoffer had ik dit keer al tijdje in mijn hoofd: half baked, als ik het goed begrijp een mengeling van de vorige twee. ben benieuwd naar het resultaat ;)

nog op het lijstje: Dublin Mud (as far as I know niet in België verkrijgbaar) maar die is voor proefkonijn Katrien, voor wie een combinatie Baileys en koffie zalig klinkt :)

het lot heeft ook voor jou een prachtkado in pacht, als je maar geduldig bent en lang genoeg wacht

De inleiding tot dit stukje is dubbel niet van mij. Ten eerste waren de creatieve breinen die zo'n mooie zinnen kunnen vormen de broers van Kommil Foo. Ten tweede ben ik daar (dat de zin van kommil foo was dus) pas achtergekomen tijdens het typen van mijn paper cultuursmeiotiek omdat ik hem daar bij de tweede bron (ja Koen, bij jou ;)) was tegengekomen. Maar nevermind, waar het om gaat is dat het heel goed past bij nu. Bij mij. bij mijn situatie.

Want het lot vindt duidelijk dat ik lang genoeg heb gewacht op mijn prachtkado en dat de tijd rijp was om het uit te mogen pakken. Na 6 jaar zeuren over vakantie zonder ma en pa is het zover! In mijn kado (dat geen kado is want ik betaal het zelf) zit een driedaagse citytrip naar Dublin met Katrien. Gisteren vlucht geboekt en het hotel. Vandaag kwam dan nog de bevestiging voor de assistentie op de luchthavens, dus nu ligt het echt vast. Op 25 juni verruilen we de Brusselse grond voor een grote mechanische vogel die ons tot Dublin brengt. Helemaal alleen, heb ik dat al gezegd :) En dan drie dagen Dublin 'Shop till you drop' Of zoiets. de invulling zien we nog wel. In Dublin hoef ik niets. Daar gewoon zijn is al genoeg. Engels horen praten met een leuk twistje. mmm. Ik heb Dublin echt gemist, zoveel is duidelijk. Laten we maar niet ingaan op hoe gek het is om een stad te missen. put it down to examenstress

waar het om gaat is dat we maandag 25 juni vanaf 10.10 in andere lucht vertoeven dan de onze. vanaf die tijd ben ik dus ook alleen aan viervoudig tarief smsgewijs bereikbaar, u bent bij deze gewaarschuwd. Ook dringende mails op die dagen laat je best achterwege. Tot vrijdag 29 juni worden ze toch niet gelezen, want donderdag 28 juni komen we waarschijnljk heel wat geld lichter en bagage aan zakken zwaarder en hopelijk zonder kleerscheuren en een hekel aan elkaar terug met onze voeten op de grond rond half 9.

Uitgebreid verslag volgt.

In Dublin's fair city..

I want what I can't have

Het is examentijd en ja hoor, ook al heb ik maar twee examens (en drie papers), ik word toch geplaagd door het jaarlijkse 'I want what I can't have' syndroom. Dat duikt altijd rond deze periode op en heeft er alles mee te maken dat er dingen zijn die nu niet kunnen of mogen maar die je dan net nu wilt, en nog liefst zo snel mogelijk ook. Wachten is ineens onmogelijk geworden. intengendeel, er komt iets in me op en dan moet het nog liever vandaag dan morgen worden ingelast.

Ik wil naar Pirates III gaan kijken. Al van dag een. Maar geen tijd. Deadlines. op 4 juni, 7 juni en 11 juni, examen op de 12e. Heel hectisch. Slecht plan, maar nu te laat. Dus in principe, als ik gewoon wacht tot de namiddag van de 12e, kan ik zonder problemen naar Pirates, maar dat, u raadt het al, is net het probleem. Want dat duurt me te lang. Daarbovenop komt nog dat iedereen in mijn omgeving plots naar Pirates gaat, en ik als de dood ben dat iemand iets belangrijk vertelt en het zo helemaal verpest. en alleen naar Pirates gaan, wat is daar nu aan?

Ik wil met Arid bezig zijn. ik weet het, tis bijna obsessief, maar de AB show laat nog steeds zijn sporen na. Ik heb echt mijn dagelijkse dosis van de nieuwe nummers nodig (my god, ik klink bijna als een addict) om me er door te sleuren. Ik ben gewoon nog zo onder de indruk van dat concert en alles erbij, maaar heb de tijd niet om er mee bezig te zijn.

Ik wil mijn vakantie plannen. 25 juni al, en vakantie is natuurlijk veel leuker dan papers schrijven, maar ja, ook daarvoor heb ik dus geen tijd. Dagdromen van Dublin, ook daarvoor is er nu even geen tijd, maar net nu dringt het zich op in mijn hoofd.

Ik wil computerspelletjes spelen op het maniakale af.
ik wil lezen (maar niet de dingen die ik moet lezen)
Ik wil shrek III gaan kijken.
Ik wil cd's gaan shoppen.
Ik wil schoenen shoppen.
Ik wil shoppen.
Ik wil in de Wok on Air gaan eten.
ik wil de Ben & Jerry's Cookie Dough proeven.
Ik wil de droom op mijn [i] Most Wanted Dreams[/i] halen
Ik wil iemand vinden voor Clouseau.
Ik wil een frontstagepas voor Marktrock.
Ik wil met mensen grondige gesprekken voeren op eender welk terras, maar wel NU!
Ik wil mensen zien (maar niet de mensen die ik moet zien).

conclusie: ik wil wat ik niet kan hebben (voorlopig)

conclusie 2: at this point in time, my life is a mess.