Zo voel ik me wel meer, de laatste tijd: als een wegwerpverpakking.
Of nee, da is het ni echt, als een herbruikbare verpakking. Iets wat je in de kast legt tot je het es nodig hebt en waarvan je bij gebruik denkt: wat handig toch? Maar dan weer wegsteekt en vergeet, tot het nog es handig uitkomt.
Andere mensen hebben dat dus ook met mensen, ofwel zit ik met een verpakking met een waarderingsprobleem. Blijkbaar is het typisch als je bij mij in de buurt bent: dat je op momenten dat het belangrijk is me wel weet zijn, maar voor de rest gewoon totaal ni meer bedenkt dat ik besta.
juist ja, tot ik nog es van pas kan komen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten