donderdag, mei 17, 2007

Wilt u een mens (maw. ikzelf) al eens een plezier doen? laat je dan bij de comments maar eens gaan over volgende gedichten. Ze zijn de keuzes voor mijn paper poëzietheorie, en hoe meer visies, interpretaties en twijfels, hoe makkelijker ik de 10 blz krijg gevuld..

Al hartelijk dank op voorhand!

BETOVERING DOOR SNEEUW

Zo onaanraakbaar valt het op ons in.
Kleine schokkende dingen zijn het,
Gestolde wolken die in het tegenlicht
Gaat dampen op een bokkenvacht.

Door op je huid te jagen
Hervindt de herinnering zichzelf.
Ik zie je voor het eerst.

Helder valt je lichaam open,
Gaat met mijn ogen aan de haal.

Je vingers ijler dan
Rookpluimen in de verte.
Als ik je bijtend kus
Gloeit je doorschijnend bloed.


Rood is je ademende keel.
Je warmt de ochtend en het bos.

Nu ik mijn handen
Aan je lippen openhaal
Begrijp ik wie je bent.

Het is te laat.

Ik hoor je kleine hakbijil hakken
In de vijvers van mijn hoofd.

Ik stop mijn oren dicht.
Het sneeuwen houdt niet op.


Stefan Hertmans

KWAM KOUDE, grauwe zeedag.
Kwam wijdwaddendag.
Kwam winddag op duindag (wind kwam op?)
Kwam nooit-diep-genoeg-geinhaleerde-blauwe-hemel-dag.
Kwam de verlaten-zwarte-modderpadden-dag.
(O het eroties zuigen
van modder, mother, moeder aarde aan je laarzen.)
Geen (ik had gehooopt op een) sneeuwdag.
Wel mooie mistdagen met misthoorns.

Heldere waterdrupdagen in een roestige ton!
Rustige stapelwolkdagen onder de kale berk!

Kwam zwarte
ik-kan-het-toch-niet-monter-dag.
Tussen de vele beesten van de vrije wijdte
Het enig kniesoor te zijn
in wie de leegte hengels heeft.

Kwam grote, zonovergoten klaarwaterdag
en kwam ’s nachts, in de slaapzak wakkerliggend,
halfzuster van het visioen,
kleindochter van de openbaring,
nogmaals: grote, zonovergoten klaarwaterdag.

Dagen van kijken en zwijgen.
Oude koning Eenvouds dagen.
Dagen van zwijgen en zien.

Frans Kuipers

1 opmerking:

Koen zei

Het eerste gedicht gaat duidelijk over seks. Elke versregel is op die manier te interpreteren. De 'jij' kan ook God zijn, en zijn 'lichaam' is dan de hemel. Met wolken (rookpluimen). En met doorschijnend bloed.

In het tweede gedicht is de nostalgie belangrijker. Koning Eenvoud: de jeugd, toen geluk nog hetzelfde was als content zijn. De twee gedichten hebben behalve het beeld (sneeuw) erg weinig met elkaar te maken. Berken: nu nauwelijks nog te vinden. Chiasme 'dagen van kijken en zwijgen - dagen van zwijgen en zien.'
Halfzuster van het visioen en kleindochter van de openbaring, dat is eigenlijk gewoon een 'droom', maar de ik ligt wel wakker... 'Klaarwaterdag' doet me denken aan 'klaarwakker', zeker met dat woord er net onder. De samenstellingen met 'dag' zijn zoals kinderen dat doen --> nostalgie, alweer.

Succes ermee! Ik ben het fingerspitzengefühl echt wel kwijt wat gedichtanalyse betreft...