ik durfde vroeger wel eens klagen dat de blokperiode de uitgelezen moment was voor de zon om op te duiken, wat natuurlijk dan heel irritant is, want dan is het veel te warm op kot, en het idee aan al het leuke wat je dan zou kunnen doen in plaats van achter je boeken te zitten, helpt de concentratie ook niet vooruit.
Dit jaar daarentegen zag ik grote hoeveelheden zon helemaal zitten. Ik heb een grote ijsjesachterstand, wat als icecreamprincess toch echt niet kan (welgeteld al eentje) en aangezien de hoeveelheden werk meevallen zag ik af en toe een paar uurtjes op de bank in het zonnetje helemaal zitten. In praktijk is helaas niets minder waar, want de zon is echt far far away. In tegenstelling van goed weer is het nu net weer herfst: druilerig, koud, nat en donker. Het perfecte weer om je toch maar achter de pc te verschuilen en papers te typen of te lezen. Uit bed raken wordt er helaas moeilijker op met dat weer. Ook mijn muziekbatterijen staan stilaan op rood na het gemiste concert van Anton, Milow en Nona Mez en de perfecte getimede wolkbreuk boven Leuven ten tijde van het Scala concert. Dat maakt het laatste concert al weer geleden van 4 april (cd voorstelling Anton). Hoog tijd voor een nieuwe dosis, en die vind ik nog net op de valreep, nu zaterdag in de fnac: Anton solo. Symbolisch gezien kan het ook niet mooier, want ik opende het jaar op 30 september met Anton Solo, en nu op 28 mei sluit ik het op dezelfde manier af. Een half uur kippevel met Anton zal me wel een week of vier verder brengen, en dan zijn er Rufus, Bufallo Tom en Tragically hip op Cactus op 8 juni.

Ik besef dat mijn stukjes korter worden, maar wat is er nu interessant aan wat ik lately doe? zit in afwerkfase van paper 1, ondertussen nog altijd thesisdatabank stukje bij beetje aan het aanvullen, en pendel tussen Leuven en thuis. That's it. Hopelijk komt daar binnekort wel verandering in en wordt het weer interessanter om te lezen hier. Toch nog een tip voor druilerige dagen als deze: ga naar de dichtsbijzijnde filmzaal en koop een ticketje voor 'The merchant of Venice'. Als je wel houdt van Venetië, Al Pacino, Shakespearen taalgebruik, of zelfs Joseph Fiennes is het zeker aan te raden. Mij hielden de acteerprestaties van Al Pacino en Jeremy Irons al in ieder geval ongeveer tot het einde aan mijn stoel gekluisterd Add some romance, een beetje spanning (de kistjes) en dat geeft een heel ontspannend en toch niet zinloos avondje uit :)