it must be love..

24/2/2007 my friends, is an historic date. At least it is in my life (and I dare say, in that of a few others as well). People in my surroundings already know what I'm talking about because it is pretty much all I've been talking about since exams finished and results came in (all good btw YEY!)

So there was nothing or no-one holding me back to enjoy the moment I had been looking forward to (and to be honest not really believed in anymore at the end) for about 4 years now. Thanks to some angels I managed to get in Merelbeke and get in in time for Arid's first (real) gig since 2003.. I do not count 0110 as one because A) it was way way too short, B) I was way too cold to enjoy it properly and C) my dad was with me, so I couldn't enjoy it the way I would have done.

So, Arid back on a stage.. It was a bit weird to be honest. A bit surreal too. Like I was dreaming and somebody was about to wake me up and say: 'sorry, it was all a dream'. So until saturday the 24th at quarter to eleven, I still did not really dare to believe it was really going to happen. All signs were there, but still, I wasn't 100% convinced.

I don't know if it showed, but on top of insecure, I was bloody nervous. Silly isn't it? I mean, its normal for the guys to be nervous (which they were, they told me afterwards *sorry guys :))*) but as the crowd watching the gig, there is normally not much to be nervous about, is there? Wrong, if you're me. See, the 0110 festival gig had left me with very mixed emotions. It was sooooooo good hearing those songs again, I didn't quite realise how much I'd missed them over the years, and yes, Jasper's voice still manages to do exactly the same to me as so many years ago (I do not seem to grow up in some aspects of my life, but notice I did say voice, nothing else ;)) but I just did not really know what to think of it. I couldn't get my mind around the sudden re-appearing and nobody knew whether it was a one - off or not. Add to that the fact I was sitting all alone on the wheelchairstage with no atmosphere at all during Arid, only noisy neighbours trying to pass the time between Will Tura and Helmut Lotti and not giving a damn whether they were ruining something someone else had been really looking forward to.. I felt quite alone and weird indeed. Especially because I knew big parts of the AC Community were standing in the front, and I was there all alone. it did not make matters any better that they only did a few songs. Normally (at least under such circumstances) it takes me a while to get into the atmosphere, and by the time I said to myself 'f*ck you all, I'm going to enjoy this' Body of you' already passed and it was time for 'If you go'.

So the big question on saturday was: 'Will it be the same?' I had at least 3 people sitting at home hoping it would be different and I would have grown out of the whole Arid-mania as they tend to call it. And I really wanted it to be the same as before because i could really do with something to take me out of reality for a while. All those doubts very quickly disappeared once the guys appeared on stage :) the first song was a new one and the worries about which new direction Arid would take also were sent down the drain. It has less lyrics then the LTOV songs used to have, which is a bit of a shame, cause i'm a sucker for good lyrics, but it was very catchy indeed. 'Singing your praises' is exactly what i'm doing ;) With the second song 'Too Late tonight' i just was swept over by memories. All those years, all those gigs, .. It was as if during that song, the missing piece found its place again. It was as if everything made sense again. (sounds very silly, i know) The third song was new again, and I quite fell for that one. Maybe because it is called 'words'? Should be the new single, I hope so. The new album is coming in october btw, could there be a more beautiful birthday present? 4 years after the other beautiful present maybe, the dedication of WWE to me on 19/10/2003 in Roeselare.... *dream on*

But back to the gig. Lots of songs from LTOV en AIQN and that was great. The live album is a good subsitute, but no way near the real thing.. 'If you go' was the third new song, but as that was the only thing we fans had to get through those long years, you couldn't exactly call it new.. We were all singing along already.. It remained as beautiful as ever though. Needless to say I was very secretly hoping for one specific song.. and i got it! right after 'If you go'. Marieke said I was just shining during that song, and knowing me, she could very well be right. God, I'd missed that song..

to go short: It was very very nice seeing lots of AC people again :) Hearing the new songs was great, hearing the old was great too, only the echo in my ears was a bit less fun.

When I came home the day after, all three my housemates were patiently waiting for my review of the evening. I think I did not really have to say anyting for them to know how it went. They said they were happy because they were worried it would not have risen up to my expectations. I wonder how long that happiness will last now the Arid-microbe is back in my blood ;)

*words on how I feel shine a light on what is real*

we hebben weer es wat meegemaakt vandaag. Je houdt het niet voor mogelijk maar het overkomt mij toch weer(en mij alleen?)Vandaag stond het langverwachte rijvaardigheidsonderzoek bij het CARA op het programma. Daar ging ik dan eindelijk horen of ik rijvaardig geschikt bevonden werd, en onder welke aanpassingen en dan lag de weg naar een rijbewijs wijd open. Dacht ik. Mis poes ja. Amai nog ni. We waren met de voorbereiding van ons dossier al van vorig jaar bezig: eerst de huisarts, en dan in oktober de oogarts, die me had verzekerd dat het geen probleem ging zijn. Wij dus vrij zelfzeker naar het CARA. Dat duurde niet lang. We waren te vroeg maar werden al snel binnengeleid in het testlokaal van het CARA. Deel de grootte van mijn kot ongeveer in twee, neem daarvan de helft en dan ben je er ongeveer. Daar stond dan een toestel om je ogen te testen, en daar liep het al fout. Hij was absoluut niet tevreden met mijn resultaten op de oogtest (eigenlijk met niets, maar soit) en toen begonnen de denigrerende vragen maar pas. Kan je je pedaal induwen? ik doe dat voor, dat het dus vrij goed lukt, conclusie van meneer: nee dus. Papa speelde onder een hoedje met die vent, en ik wist stilaan hoe laat het was. Kunt ge kracht zetten op da been? Zelfde systeem: ik toon aan dat het kan, zijn reactie: daar hebt ge dus geen kracht in he, in da been. Dat was nieuw.. ik was ondertusen al een beetje ambetant geworden, want van alle manieren die er zijn om een mens met zijn neus nog eens in de feiten te wrijven was dit wel de meest gevoelloze die ik op 22 jaar tijd heb meegemaakt. Dan gingen we testen of sturen geen probleem was. Papa mocht plots ni meer mee, en ik in tshirt alleen over de parking (remember sneeuw en ijs?) Meneer de controle arts nam wel een kussentje mee, want, zo zei hij voor de 5e keer: ' je bent een kleintje he, daar moet ge aan denken, das heel belangrijk'. Wij de auto in. Dat het een automatic ging worden had hij al beslist, en dat verklaarde (blijkbaar, zo zei papa later) waarom er geen ontkoppelingspedaal was. Na 7 keer demonstreren dat pedaal indrukken wel degelijk ging liet hij het er bij. Ik was bijna van mijn stoel gevallen als dat mogelijk was geweest toen ie zei: en nu gaan we een paar toertjes doen. Die mens start dus die auto. Nu moet je weten dat ik nog NOOIT van mijn leven aan die kant in de auto heb gezeten. Papa had het wel beloofd, maar was het vergeten. Dus ik heb ook nog nooit het stuur in mijn handen gehad, laat staan het gebruikt om te sturen. voor de mens in kwestie leek het de logica zelve. Hij zegt dus: rij nu maar uit, met de snuit naar rechts. dus ik draai stuur naar rechts.. MIS! Blijkbaar moet je stuur naar links draaien? wist ik veel. Ik dus nog maar eens gezegd dat ik niet dacht dat ik voorbereid had moeten zijn. het gleed van hem af gelijk waterdruppels van een regenjas. En maar mompelen tegen zichzelf. Dan gaf ik te korte draaitjes aan het stuur, dan weer te hevig aan het stuur, het was kortom nooit goe. De daaropvolgende 4 rondes heeft ie ni anders gedaan dan gesakkerd op mijn manier van rijden (als je dat rijden kunt noemen) om af te sluiten met de geweldige opmmerking: fiets je? Ik zeg: nee, in Leuven stad is dat niet aan te raden. Hij: ik zie het, ge kunt echt ni sturen. Tja, dan klap ik dicht. Terwijl mijn eerste ervaring met de auto waar ik zo naar uitgekeken had alle symptomen van een nachtmerrie kreeg, begon ik te begrijpen waar 'Autorijschool' om draait, het huilen stond me nader dan het lachen. Na 5 rondes had ie er genoeg van, en nam hij helemaal het stuur over. Ik was op dat moment al blij genoeg, dus liet hem maar doen. Papa was waarschijnlijk al gealarmeerd door mijn blik, en had zich zitten opvreten in het centrum zelf. Ook hij kon zijn oren niet geloven toen ik hem vertelde wat er in de auto was gebeurd. Zowel hij als ik hadden niet verwacht dat daarop zou uitdraaien. Na de papieren voor de oogarts meegegeven te hebben (nota bene exact dezelfde als die van in oktober!) liet hij ons uit, met zijn sigaret al in de hand. De alleszeggende reactie van de vrouw aan het onthaal toen ik buiten kwam en om 13.55 uittekende na ongeveer 20 minuten: amai, dat ging snel. Snel, dat wel, maar ook genoeg om mijn zin om achter het stuur te kruipen serieus te verminderen.. Als het zo moet, hoeft het voor mij echt ni meer. Als ik zo de grond in geboord moet worden, no thank you, dat heb ik er echt niet voor over. Papa vond het gelukkig ook een schande, en dat was dan alleen nog maar gebaseerd op het ene deel, hij was er in de auto niet eens bij, en daar was het echt nog erger. Zijn conclusie: die man heeft er alles aan gedaan om je te demotiveren zodat je het op zou geven. Mijn reactie: daar is ie dan toch vrij goed in geslaagd...

en morgen naar Rita.. Hopelijk niet nog es kritiek, ik heb dit nog steeds ni helemaal verwerkt, het blijft maar spoken. zo unfair gewoon, dat een uitgebluste ambtenaar zo'n beslissing kan nemen. Het zal dus, als ie het verslag van de oogarts goedkeurt, een rijbewijs alleen voor automatic worden, hij liet geen ruimte voor discussie.. Afspraak oogarts in maart, daar gaat ook de rest van mijn planning.. Smeerlap gewoon!