Ik leef!

Ik heb eindelijk nog eens een beetje het gevoel dat ik leef. Op het werk gaat het nog altijd op en af, en dan nog meer af dan op. Maar het gaat, en het gaat vooral hard. Dagen van acht tot zeven, dan moet er wel iets bij in schieten, en dat is vooral mijn leven. Buiten het werk dan, welteverstaan.

Maar vandaag, vandaag heb ik een dagje vrij. Ongelooflijk hoe dat voelt, het gevoel dat je leeft. Ik vergeet het telkens weer en het overvalt me weer. Net nog, toen ik rond de middag in het zonnetje door de Leuvense straten liep. Ik leef nog. Gisterenavond nog, toen ik zwaarverslaafd tot na een uur 's nachts pas afscheid kon nemen van 'Being Erica'. Vanochtend, toen ik eindelijk tijd had om op mijn gemakske naar de EP van The Nursery Rhyme kon luisteren. Twintig minuten geleden toen ik door de deur van het paradijs binnenliep: de davidsfonds boekenwinkel naast de deur, en er tien minuten later met drie jeugdboeken onder de arm weer buitenliep. Een uur ervoor, toen ik buiten in het zonnetje rustig zat te lunchen met Stijn..

Eindelijk: ik leef, toch nog. Ik begon na een week echt wel te twijfelen.

Een paar dagen geleden deed mijn hart nog eens zijn welbekende dansje bij het horen van een welbepaalde intro die passeerde op mijn mp3-speler. De typische symptomen van je adem die even stokt, je hart dat plots merkbaar een beetje feller en harder slaat,.. Het heeft alles weg van een verliefdheid (voor zover ik nog weet hoe dat voelt) maar het is dan wel eentje dat al heel lang duurt en niet over lijkt te gaan.

En kijk, op de momenten dat je het minst verwacht, blijkt die 'liefde' wederzijds en krijg je een onverwacht cadeautje... En zo krijgt een rotdag plots onmiddellijk wel een straaltje zon.

Mijn eerste afspraken voor 2010 zijn al ingevuld in mijn nieuwe agenda :)